«Δεν τους βαραίνει ο πόλεμος, μα έγινε πνοή τους». Έτσι ύμνησε ο Διονύσιος Σολωμός τους Ελεύθερους Πολιορκημένους του Μεσολογγίου, οι οποίοι προτίμησαν την ηρωική Έξοδο και όχι την παράδοση στους Τούρκους του Κιουταχή και στους Αιγυπτίους του Ιμπραήμ. Το αλωνάκι, όπως το χαρακτήρισε ο εθνικός ποιητής, με ένα χαμηλό τείχος σαν «φράκτη», όπως περιπαικτικά το ονόμασε ο Ιμπραήμ, άντεξε ένα ολόκληρο χρόνο κατά τη δεύτερη πολιορκία του. Τελικά η πείνα και η έλλειψη πολεμοφοδίων οδήγησαν στην ηρωική Έξοδο ξημερώνοντας των Βαϊων.

«Όποιος πεθάνει σήμερα χίλιες φορές πεθαίνει», κατά τον Σολωμό. Αλλά και αυτοί που σκοτώθηκαν κέρδισαν την αθανασία. Το αθάνατο Μεσολόγγι και η Έξοδος της 10.4.1826 δίνουν διαχρονικά και  επίκαιρα μηνύματα στον σύγχρονο Ελληνισμό.

Το Μεσολόγγι μας διδάσκει ότι για να ενδιαφερθούν οι ξένοι για τη χώρα μας πρέπει πρώτοι εμείς να ενδιαφερθούμε και να αγωνισθούμε. Η Έξοδος και η θυσία του 1826 αφύπνισε Κοινοβούλια και συνειδήσεις στην Ευρώπη. Το Ναυαρίνο είναι συνέπεια και προέκταση του Μεσολογγίου.

Η Έξοδος έγινε τα ξημερώματα της Κυριακής των Βαΐων του 1826. Το σχέδιο το εμπνεύσθηκε ο Επίσκοπος Ρωγών και Κοζύλης Ιωσήφ, που βρισκόταν στην πόλη ως βοηθός του Άρτης Πορφυρίου. Η σύσκεψη έγινε μέσα σε ένα εκκλησάκι, την Αγία Παρασκευή. Ο Δεσπότης και οι κληρικοί εμψύχωναν τους πολεμιστές και τους αμάχους με τη Θεία Μετάληψη και με τα κηρύγματά τους. Ο Ιωσήφ ανατινάχθηκε στον Ανεμόμυλο. Οι εισβολείς τον βρήκαν ημιθανή και τον βασάνισαν μέχρι θανάτου. Το Μεσολόγγι μαρτυρεί ότι η Ελληνική Επανάσταση ήταν έργο ανθρώπων με Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη και είχε πρωτεργάτες τους κληρικούς.

Το Μεσολόγγι μας θυμίζει ότι οι Μακεδόνες ήσαν παρόντες σε όλους τους αγώνες του Ελληνισμού. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι  ο Νικόλαος Κασομούλης. Δυτικομακεδών στην καταγωγή κατέβηκε στη Νότιο Ελλάδα, όταν κατεπνίγη στο αίμα η επανάσταση στη Μακεδονία. Κατέγραψε το σχέδιο της Εξόδου, στο οποίο κατέληξαν  ο Ρωγών Ιωσήφ μαζί με τον νεαρό αρχηγό των Μεσολογγιτών, τον Θανάση Ραζηκότσικα. Ο Κασομούλης διεσώθη κατά την Έξοδο και αργότερα έγραψε τις αναμνήσεις του από το πολιορκημένο Μεσολόγγι στο τρίτομο έργο του, τα «Ενθυμήματα Στρατιωτικά».

Δεν λησμονούμε και τη συμβολή των Φιλελλήνων. Η φωνή των πολιορκημένων  ήταν η εφημερίδα «Ελληνικά Χρονικά», την οποία εξέδιδε ο Ελβετός Ιωάννης Ιάκωβος Μάγερ. Η εφημερίδα είχε συνδρομητές σε διάφορες πόλεις της Ελλάδος και της Ευρώπης. Ο Μάγερ έπεσε μαχόμενος κατά την Έξοδο.

Το Μεσολόγγι μάς διδάσκει ότι στους μεγάλους εθνικούς αγώνες διαδραμάτισαν κρίσιμο ρόλο οι γυναίκες και οι έφηβοι. Επί μήνες τα τρία νησάκια της λιμνοθάλασσας (Κλείσοβα, Βασιλάδι και Ντολμά) τα ανεφοδίαζαν έφηβοι βαρκάρηδες, όπως ο Ντάης Βορίλας και ο Αντώνης Μπάκας, ενώ στις ηρωικές μορφές καταγράφεται και η Τασούλα Γυφτογιάννη.

Αυτά πρέπει σήμερα να μαθαίνουν τα παιδιά μας.
Αιωνία η μνήμη των Ελεύθερων Πολιορκημένων! ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

 


Φωτογραφία 1: Βρυζάκης Θεόδωρος, “Η Έξοδος του Μεσολογγίου” (1853) | Εθνική Πινακοθήκη
Φωτογραφία 2: Eugène Delacroix, “Η Ελλάδα ξεψυχάει στα ερείπια του Μεσολογγίου” (1826) | Μουσείο Καλών Τεχνών Μπορντό (Γαλλία)